Nie ma drzew
Ucichł gwar
Życie też
Ile cegieł
Tyle łez
W piramidzie
Chowa się
Tam gdzie piach zasypał już pamięć
Piramida uczuć stoi
Na pustkowiu okrytym żarem
Gdzie wspomnienie wyjrzeć się boi
Wiatr coś szepcze a potem milczy znowu
Modlisz się, że ktoś usłyszy
Stoisz na straży wspomnień progu
W mroku w ciemnych kątach ciszy
Marta Żulińska
Dzisiaj odebrałam telefon od pewnej osoby. Bardzo smutny telefon niosący smutne wieści. Zrobiło mi się przykro. Przypomniał mi się tekst piosenki, którą kiedyś napisałam. Też jest smutna. Dedykuję ją wszystkich tym, którym dzisiaj jest źle i miotają się w piramidzie uczuć; może są osamotnieni w świecie pełnym ludzi; może nikt ich nie słyszy, choć głośno krzyczą.
Za pośrednictwem zdjęcia poniżej, przesyłam dużo światła i pozytywnej energii :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz